Cynik

Ciekawe jak by wszystko wyglądało, gdyby pękło to co między nami jest. Siedząc przed laptopem wyobrażałam to sobie. Woda nie smakowała już tak samo. Muzyka nie brzmiała już tak samo. Ten pokój  nie wyglądał już tak samo. Wszystko byłoby inne. Zniknęłyby róże stojące od tygodnia w wazonie, Zniknęłyby twoje bluzy z wieszaka, twoja koszulka ze mnie, twoja rybka w kuli, twój miś na pościeli. Jesteś jedyną osobą, która wierzy we mnie i wie, że nigdy się nie poddam. Czasem mnie wkurzasz, to naturalne, zwłaszcza z takim charakterem jak twój, ale to nic. Chciałam z ciebie zrobić ideał, ale to właśnie twoje wady przyciągają mnie najbardziej, Twój uśmiech, twoje słowa, ty cały, Minęły niby dopiero, albo i aż pół roku, ale przeżyliśmy wiele. Dojrzewaliśmy w miłości. Uczyliśmy się jej, czasem bezpodstawnie się kłóciliśmy, biliśmy i wyzywaliśmy. Ale wiesz dlaczego? Dlatego, że nam na sobie zależało. Gdyby nam na sobie nie zależało, nie wkładalibyśmy w siebie tyle pracy ile dotychczas. Ty pomagałeś mi walczyć ze swoimi wadami, ja pomagałam ci dosięgać gwiazd. Wymieniliśmy się, ja- bujająca w chmurach z wielkimi ambicjami, cyniczna psychopatka, i ty wesoły rozgadany, stabilny emocjonalnie debil uwielbiający gry. I tacy już jesteśmy. A te pół roku było najlepszym okresem jaki dotąd przeżyłam. Uwielbiam się z tobą śmiać jak i płakać. Wiem, że czasami masz mnie już dość i najchętniej wyrzuciłbyś mnie za okno. Ten tekst jest pierwszym od paru miesięcy tak naprawdę. Chciałam ci bardzo podziękować, za miłość jaką mnie darzysz, za ten wzrok, który by mnie najlepiej rozebrał i rzucił na łóżko, za twoją miłość w oczkach, za to, że tak dla mnie się poświęcasz, chcesz wszystko brać na siebie, dbasz o moje zdrówko, traktujesz mnie jak swoją księżniczkę i uważasz, za największe szczęście jakie cie mogło spotkać.